Tekstblokken

HOOFDINGEN

Hoofding twee

Hoofding drie

Hoofding vier

Hoofding vijf

Hoofding zes

PARAGRAAF

Standaardstijl. De rode morgenzon blonk twijfelachtig in het oosten, en was nog met een kleed van nachtwolken omgeven, terwijl haar zevenkleurig beeld zich glinsterend in elke dauwdruppel herhaalde; de blauwe dampen der aarde hingen als een onvatbaar weefsel aan de toppen der bomen, en de kelken der ontwelkende bloemen openden zich met liefde om de jongste straal van het daglicht te ontvangen. De nachtegaal had zijn zoete liederen reeds meermalen gedurende de schemering herhaald, maar nu verdoofde het verwarde geschater van mindere zangers zijn verleidende tonen.

'Lead'-stijl. Een hoop ridders rende stilzwijgend door de velden van Roeselare. Het gerammel hunner uitrusting en de zware stappen hunner dravers verschrikten de vreedzame bewoners der wouden; want van tijd tot tijd wierp een hert zich uit het kreupelbos, en vluchtte sneller dan de wind voor dit nakend gevaar.

LIJST

De kleding en de wapens dezer ridders waren zo kostelijk dat men, bij de eerste oogopslag, Graven en nog hogere heren eronder gissen kon.
De schuimende en onrustige paarden wrongen het gebit met drift tussen de tanden,
en dan bewogen de zilveren knopen en de zijden trossen huns tuigs zich liefelijk.
Een zijden kolder hing hun met zwierige vouwen om het lichaam,
terwijl een verzilverde helm hun het hoofd met purperen en lazuren vederen bekroonde.
Hun handschoenen, met ijzeren schelpen bedekt, en hun met goud doorwrochte knieplaten blonken ook niet weinig bij het morgenlicht.

GENUMMERDE LIJST

Alhoewel
- de uitrusting dezer reizigers niet ten oorloge geschikt was,
- mits zij geen harnassen droegen,
kon men echter genoeg bemerken dat zij zich tegen vijanden voorzien hadden;
want de mouwen van hun pantsers kwamen met hun armen door de kolders.
Grote slagzwaarden hingen ook aan hun zadels,
en de schildknapen voerden grote beukelaars achter hun meesters.

CITAAT

Elke ridder had zijn wapentekenen op de borst geborduurd, in zulker wijze dat men de stam van ieder herkennen mocht.
Hendrik Conscience

UITGELICHT CITAAT

De koude des morgens had hun de lust tot spreken benomen, de klemmende nachtlucht bezwaarde hun oogleden; zij weerstonden de lastige vaak met moeite en bleven in een sluimerige ongevoeligheid verzonken.
Hendrik Conscience

TABEL

Een jonge man	Zichtbaar was het op zijn gelaat
ging te voet voor hen in de baan.	dat het gezelschap, aan hetwelk hij ten leidsman diende, hem niet aangenaam was.
Lange golvende haren rolden op zijn brede schouders;	Er schuilde voorzeker iets geheims in zijn boezem, want hij wendde dikwijls de ogen met linkse blik naar de ridders.
blauwe glinsterende ogen stonden vlammend onder zijn blonde wenkbrauwen, en een jonge baard krulde op zijn kin.—	Lang van gestalte en buitengewoon sterk van leden, stapte de jongeling zo snel voort, dat de paarden moeite hadden om hem op een tred bij te houden.
Een wollen kolder met een gordel was zijn kleedsel, en een kruismes in een lederen schede zijn wapen.	Na de stoet alzo enige tijd was voortgereden, struikelde het paard van een der ridders tegen de stronk van een afgehakte boom en bukte onvoorziens tot bij de grond.

Hendrik Conscience, De Leeuw van Vlaanderen

TABEL

Jaar	Man	Vrouw
1970	8666	3183
1971	8875	3382
1972	8312	3468
1973	7971	3453
1974	7955	3614
1975	7896	3773
1976	8100	3935

Voltijdse studenten UGent 1970-1976

UITKLAPBLOK

Hierdoor viel de ridder met de borst op de nek van zijn draver en geraakte bijkans uit de zadel.

"Bij de Maagd!" riep hij in de Franse spraak. "Zo helpe mij God! Mijn paard slaapt onder mij."

"Mijnheer De Chatillon" antwoordde zijn gezel, lachende, "dat er een van u beiden sliep—dit geloof ik voorzeker."

VOORGEFORMATTEERDE TEKST

EXT. BOSWEG - DAG

De ridders trekken door het bos. DE CHATILLON werpt een boze blik naar een andere ridder, die hem net schertsend heeft aangesproken.

DE CHATILLON
(woedend)
De tong moet u branden, spotter! Ik sliep niet. Twee uren vestig ik mijn ogen op die betoverende torens, die zich hoe langer hoe meer verwijderen. Maar men zou zich eer aan de galg zien, dan een goed woord uit uw mond te krijgen.

De andere ridder lacht spottend terug, en de andere ridders lachen uitbundig mee. De stoet, die eerder in stilte voorttrok, ontwaakt nu uit hun sluimering.

DE CHATILLON heeft zijn gevallen paard weer op de been gekregen, maar hij ziet dat het gelach niet ophoudt. Zijn gezicht vertrekt van woede. Hij geeft het paard een felle schop met zijn scherpe sporen.

CODE

const zoom = d3.zoom()
    .scaleExtent([0.1, 10])
    .on("zoom", zoomed);

const svg = d3.select("svg")
    .attr("width", width)
    .attr("height", height)
    .call(zoom);